W Nieborowie

W niedzielę pognało nas do Nieborowa. Znajduje się tam przepiękny park i pałac należący onegdaj do znakomitego rodu Radziwiłłów. I to właśnie pałac był tym razem głównym celem naszej wyprawy.
W Nieborowie mieliśmy przyjemność być już po raz drugi, niestety za pierwszym razem wnętrza pałacowe nie były udostępnione dla zwiedzających, przyczyną, o ile dobrze pamiętam, były prace konserwacyjne i remontowe. Poprzestaliśmy więc na spacerze po przepięknym i rozległym parku, ale zdjęcia z tego spaceru przedstawię kiedy indziej. Dzisiaj głównym tematem i bohaterem będą pałacowe wnętrza i nieborowska majolika. Oto one, w moim obiektywie.

Widok od strony wejściowej bramy.

Korytarz prowadzący do sieni głównej
nieborowskiego pałacu.

Sień główna. Popiersie Niobe, o której poemat napisał w Nieborowie
Konstanty Ildefons Gałczyński.

Niobe. Nieszczęsna rodzica....

Klatka schodowa pałacu.
W całości wyłożona kafelkami z miejscowej manufaktury majoliki,
z których żaden się nie powtarza.

W pałacowej bibliotece uwagę zwracają
dwa spore globusy.

Sień dawnej malarni manufaktury majoliki,
obecnego miejsce ekspozycji kolekcji ceramiki

Piec kaflowy.
Kafle oczywiście
z nieborowskiej manufaktury

Jeden z ceramicznych zestawów.
Uwagę zwraca waza na zupę naprawdę imponujących rozmiarów
(pierwszy rząd, ustawiona centralnie)

Fragment kolekcji ceramiki użytkowej

Naczynia z nieborowskiej manufaktury były ręcznie zdobione

Taki wazon robi wrażenie.

Przedsionek przypałacowego parku

Spojrzeniem na przedsionek przypałacowego parku kończymy ten spacer po Nieborowie. Myślę, że do parku jeszcze wrócimy, bo to miejsce naprawdę urokliwe.